Zaten we gisteren nog een beetje mistroostig in de tent ontevreden over het weer te zijn, vandaag zitten we om kwart over elf nog in onze zomerkleding met een biertje op de veranda van onze chalet in Eden te posten, na een dag waarin we het ene paradijsje na het andere binnenreden. Zo snel kan dat dus gaan! We begonnen de dag in Huskisson met zon op de tent en een temperatuur die aangenaam genoeg was om buiten voor de tent te ontbijten. Vervolgens hebben we nog even op het witte strand bij de camping gezeten om daarna onze reis richting Melbourne te vervolgen. We reden daarbij door een gebied dat hier de Sapphire Coast heet. Op dit stuk van de oostkust rijgen de witte en goudgele stranden zich aan elkaar. Daarbij liggen allerlei pittoreske plaatsjes en nationale parken. We zouden onszelf hier waarschijnlijk wel een maand kunnen vermaken, maar we moeten door, dus keuzes maken. We hebben ons dus in eerste instantie gericht op een plaatsje dat slechts met enkele regels in de Lonely planet werd genoemd, maar bij aankomst helemaal fantastisch bleek te zijn. De foto’s spreken denken we voor zichzelf. Ons vermoeden is dat men bij LP niet wil dat dit plaatsje wordt overspoeld met backpackers en het daarom wat understated in de gidsen heeft opgenomen. Wij willen dit natuurlijk niet verpesten, dus als je wil weten om welk plaatsje het gaat, mail ons dan maar ;-).
Na de uitgebreide lunch zijn we doorgereden naar de laatste stop voor deze dag, Eden. Hier wilden we eigenlijk gaan kamperen, maar toen we hoorden dat we voor zo’n € 70 een compleet chalet konden huren, hebben we ons bedacht. Vannacht wentelen we ons dus in luxe en morgen in het zwembad, dat op zo’n 10 meter van onze veranda ligt.

Om maar met het eerste deel van de titel te beginnen: sinds mijn microsim geactiveerd is gebruiken we mijn iPhone om Internet toegang te krijgen op de laptop (dat heet dus tetheren) en dat werkt erg goed! We zitten nu bijvoorbeeld op een rustige camping in de middle-of-nowhere (Huskisson, Jervis bay) met de geluiden van de zee en boomklimmende possums op de achtergrond, maar geen Wifi, en toch heb ik een prima Internetverbinding. Je moet daarvoor wel bij Telstra (de KPN van Australië) zitten, want met andere providers heb je hier geen bereik. Straks aan de westkust zal het wel anders zijn, maar hier aan de oostkust hebben we totnogtoe ook overal 3G. We hoeven dus ook niet meer bij elke camping uit te zoeken of er ergens Internet is of een uur bij de McDonalds te zitten: wij hebben voortaan onze Internetverbinding gewoon bij en we kunnen er zelfs mee Skypen! 🙂
Nu Johanna over het tweede deel van de titel. Sinds we aangekomen zijn bij Stockton hebben we vooral de regen ontweken. Bij Stockton (dichtbij Newcastle) hebben we twee nachtjes op een camping gestaan. Tussen de buien door rennen naar het toilet en met onze hele keukentas rennen naar de overdekte keuken om te koken. Op de tweede avond hebben we de lang beloofde Nederlandse pannenkoeken gebakken terwijl de kinderen Ice Age op de in de campkitchen aanwezige flatscreen aan het kijken waren. GJ vertoonde zijn pannenkoekbakkunsten en de Aussies vonden het gooien met de pannenkoeken maar wat interessant. De dag erop, het regende nog steeds, hebben we (lees: Johanna) even asociaal inkopen gedaan bij de outdoorzaak Kathmandu. Deze had Eastersale met kortingen van 50 to 60% op alles. Verder hebben we eindelijk een grondzeil gekocht voor het geval we een niet heel grassige tentplaats hebben. Door de regen is er van echte site-seeing of wandelen en spelen op mooie stranden niets gekomen. Na de tweede nacht hebben we de tent enigszins droog opgepakt en zijn we richting de Blue Mountains gegaan. Na een lange rit kwamen we aan in Blackheath. De hele dag had het op en af geregend en we hebben dus maar een cabin op de camping genomen. De cabin was overigens niet heel duur (79 AUD). De kwaliteit was er ook naar, maar we hoefden geen tent in de stromende regen op te zetten. Kamperen had op dezelfde camping overigens AUD 46 gekost. De volgende ochtend hebben we weer tetris met de bagage gespeeld. Na onze inkopen bij de Kathmandu moesten we weer een nieuwe oplossing verzinnen om al onze spullen vervoerd te krijgen. Na enig passen en proppen is het gelukt. Nu maar even kijken of dit de komende tijd blijft werken. Van de Blue Mountains en al haar fantastische attracties hebben we overigens weinig gezien vanwege kou, mist en regen. De kids zijn normaal nog wel te stimuleren tot wandelen, maar in de regen en in de kou wandelen gaat net iets te ver. Vandaag zijn we net zo lang doorgereden totdat de lucht weer blauw was (hopelijk is dat morgen ook nog zo) en nu zitten we aan de kust bij Huskisson, Jervis Bay. Het was wel even zoeken naar een betaalbare camping. Campings ten overvloede en ook hele mooie, met zwembaden, speeltuinen, halve dierentuinen ed. Echter hiervoor betaal je met 3 kids de hoofdprijs (AUD 65 voor een stukje gras is echt niet overdreven). We zijn nu op zoek naar de campings waar kinderen onder de 5 gratis mogen verblijven en waar de tentplaatsen niet al te duur zijn. Morgen zakken we verder af naar het zuiden…

Na nog een laatste relaxte dag met veel ronddwalen en terrasjes pakken in Sydney, hebben we gisterenavond al onze spullen weer ingepakt en in de auto gepropt. Dat leverde overigens nog wel wat problemen op, want hoewel de auto als geheel groot genoeg lijkt (het is een Holden Commodore Sportwagon), is de bagageruimte wat aan de kleine kant. Het was dus weer ouderwets bagagetetris spelen om alles er in te krijgen. Toen dat gelukt was zijn we naar Bondi Beach gereden, want we konden Sydney natuurlijk niet verlaten zonder daar even gespeeld en gezwommen te hebben. Ik moet zeggen: het is een mooi strand bij een wijk die het relaxte surf/strandleven aan alle kanten uitstraalt, maar het strand zelf is niet beter dan bijvoorbeeld Manly beach. Rond een uur of twee hebben we de kinderen zo goed en zo kwaad mogelijk weer een beetje zandvrij gemaakt en zijn in de auto geklommen om naar onze eerste camping op het vasteland te rijden, ergens in de buurt van Nelson Bay, boven Sydney, zo hadden we bedacht.
We hadden daarbij echter geen rekening gehouden met de drukke vrijdagmiddagspits, die ook hier al om half 3 begint. Dat betekent hier niet direct dat je in de file staat, maar de doorstroomsnelheid van het verkeer ligt toch wel een stuk lager dan normaal. Daar komt bij dat Sydney enorm uitgestrekt is en we zo’n beetje de hele stad door moesten, dus toen we eenmaal de grootste drukte achter ons hadden gelaten, was het al na vieren.
Na een korte eetstop zijn we dus maar een camping gaan zoeken. Eerst vonden we een camping in Redhead onder Newcastle, maar deze was vol. We mochten nog wel voor AUD$ 40 op een vaag veldje achter het kantoor naast een roestige aanhanger staan, maar daar hebben we voor bedankt. Ter plekke hebben we gebeld naar de volgende camping op de kaart, hemelsbreed 15 km verderop. Daar was nog wel plaats, maar dan moesten we wel erg opschieten want de receptie ging over een uur dicht!? De weg erheen (30 km) was inderdaad bezaaid met stoplichten en 40 km zones, maar krap 40 minuten later stonden we voor de deur. We staan dus nu in Stockton, een plaatsje boven Newcastle op een schiereiland. We zitten nu op een camping aan het strand, dat we vanwege het vroege donker worden nog niet hebben kunnen verkennen. We moesten overigens ook de tent in het donker opzetten, maar voor die test zijn we volgens mij met vlag en wimpel geslaagd :-). De camping is wel aardig, met goede faciliteiten. We zijn benieuwd hoe de omgeving er uitziet als het licht is. Enige minpuntje tot nu toe zijn de (plaatselijke?) hangjongeren buiten de camping….
De foto’s staan er nu ook bij!

Johanna: Op maandagmiddag zijn we in Sydney gearriveerd. De vlucht verliep een stuk relaxter dan de vlucht van Nieuw-Zeeland naar Tasmanië. Onze bagage kwam als eerste op de band, de shuttlebus naar de hotels was snel gevonden en een kwartier na de landing zaten we in de taxibus op weg naar ons appartement/hotel. GJ had dit onderkomen al een hele tijd van te voren geregeld. Het is altijd even afwachten als je iets via internet boekt, maar we waren zeer blij verrast. Een grote kamer met daarin twee grote 2-persoonsbedden (de kids moeten gedrieen in één bed), zeer moderne badkamer, een redelijk formaat keuken en nog plaats voor een bank, salontafel en eetkamertafel. Ontbijt beneden in de lounge is inbegrepen en er is zelfs een zwembadje. En het mooiste van alles: het ligt midden in het centrum, in Woolloomooloo nabij Kings Cross en de botanische tuinen. De eerste dag zijn we in de namiddag nog even gaan wandelen. Nadat we een flink stuk gelopen hadden werden we overvallen door een enorme tropische regenbui. De Sydneysiders zijn hierop voorbereid en iedereen had een paraplu bij. Wij Nederlanders niet (dit is immers het droogste continent ter wereld!) en daar liepen we in de regen. Echter het mooie is dat het lekker warm blijft. En ontstonden zelfs kleine riviertje op de weg en alle vieze slippers zijn weer helemaal schoongespoeld. Na even zoeken vonden we gelukkig een soort winkelcentrum in een metrostation en daar zijn we gaan eten. Daarna hebben we nog een heel eind teruggewandeld/gerend door de regen.
De volgende dag zou het volgens de weerberichten alleen maar gaan regenen, echter die was blijkbaar de vorige dag al gevallen want we troffen een stralend blauwe lucht, 27 graden en geen spatje neerslag. ‘s Ochtends even gezwommen in het zwembad van het appartement en aan het einde van de ochtend naar het Sydney Aquarium gewandeld. We moesten natuurlijk onderweg wel wat zien, dus dat ging niet via de kortste weg, waardoor we tijdens lunchtijd bij een groot plein met foodcourt (allerlei etenstentjes op een rij) in een zakendistrict belandden. We hebben daar heerlijk buiten onder een parasol tussen de pakken en netgeklede dames zitten lunchen. Daarna door naar het aquarium alwaar iedereen zich prima heeft vermaakt met o.a. de grote roggen en dito haaien. Als bonus stonden er allerlei grote lego-bouwwerken in het aquarium. Aan het einde van de dag via de kust weer teruggewandeld (en dat is toch zeker 6-7 km). Onderweg we werden getrakteerd op harbourbridge en het operahouse bij zonsondergang en een heleboel vleermuizen die in de schemering vanuit de botanische tuinen uitvliegen over de stad. We hebben ook nog even een terrasje gepakt aan de haven en een ijsje gegeten en toen waren we rond 8 uur thuis.
Vandaag (woensdag) zijn we met de ferry naar Manly (een wijk in Sydney aan de overkant van de haven) geweest. We hadden een wandeling langs de kust gepland, maar het was erg warm en toen de kinderen eenmaal het strand zagen, zetten ze stap meer verder en wilden ze alleen maar rennen met de golven en op het strand spelen. Het was ook wel erg warm om te wandelen ;-). GJ heeft van de nood een deugd gemaakt en samen met Dennis zeker 3 uur in de branding gesprongen. Rond 5 uur de ferry weer terug genomen en via de botanische tuinen teruggewandeld naar ons onderkomen.
Vanavond hebben we geskyped met groep geel en groep 4c. Alle kinderen van de klassen van Dennis en Ilse hadden zich verzameld in de gymzaal en samen met meester Hendrik had GJ een skypeverbinding gemaakt. Dennis en Ilse hebben even met de klas gepraat en we hebben zelfs gezamenlijk hoedje van papier gezongen. Aan de reacties op het beeld te zien viel het bij de klassen wel in de smaak. Dennis en Ilse vonden het in elk geval heel erg leuk! Wellicht voor herhaling vatbaar. Morgen gaan we de auto ophalen en we hebben nog een nachtje bijgeboekt in het appartement. We vertrekken vrijdagochtend uit Sydney om weer te gaan toeren.

Gert-Jan: Ik zal het maar gelijk voor bekennen: ik ben verliefd en ik denk wel dat Johanna het begrijpt. Ik ben verliefd op deze prachtige, levendige, fantastisch sfeervolle stad. Iedere keer als we de deur van ons appartement uitlopen, volgt weer de ene na de andere positieve verrassing. Het is hier op elk moment van de dag lekker warm, er zitten allerlei grappige beesten die je niet direct verwacht (kaketoes en vleermuizen, om er maar eens een paar te noemen), maar het is ook vooral zo verschrikkelijk sfeervol hier. In het zakencentrum is het druk en gehaast, maar toch ook gezellig en als je naar de haven loopt zitten daar echt de meest relaxte terrassen op de mooiste plekjes. Overdag kun je naar één van de talloze stranden (ik schat dat je hier minimaal 2 maanden lang elke dag naar een ander strand kunt) of anders ga je één van de vele wandelingen door de nationale parken in Sydney maken. Die parken zijn voor Australische begrippen niet zo groot, maar je kunt er toch gemakkelijk een paar dagen zoet mee zijn en als dat niet genoeg is, ga je naar de Blue Mountains, een natuurgebied zo groot als Noord-Brabant, Limburg, Zeeland en Zuid-Holland bij elkaar op een uur rijden van Sydney. Ik kan me prima voorstellen dat je hier lekker een hele zomer als strandwacht oid gaat werken, gewoon om hier te zijn en genoeg tijd over te houden om leuke dingen te doen. Ik herinner me ook ineens weer dat we hier in 2002 maximaal 3 dagen wilden blijven en uiteindelijk pas na 5 dagen vertrokken. Nu hebben we er ook al weer een dag bijgetrokken en als we vrijdag ons appartement uit moeten gaan we eerst naar Bondi en dan naar de Blue Mountains!