We zijn alweer een paar dagen verder maar we willen jullie nog updaten over onze belevenissen (behalve de omgewaaide tent) op dit fantastische eiland. We dachten eerst dat het een soort tourist trap zou zijn. Veel gepromoot en daarom overbevolkt door toeristen met allerlei semi-bezienswaardigheden en alles veel te duur. Het laatste is wel een beetje waar, maar het is een fantastisch eiland. In de periode dat wij er waren, waren er weinig toeristen en de eerste twee dagen hadden we heel mooi weer. Nadat we woensdag waren aangekomen op het eiland zijn we naar een camping aan de andere kant van het eiland gereden en hebben we onze tent opgezet. Deze camping had een hele leuke campingkeuken met veel banken, een open haard en een pingpong tafel. Donderdag zijn we naar Seal Bay gegaan en hebben we de aldaar aanwezige Australische zeeleeuwenkolonie bekeken vanaf de boardwalk (natuurlijk tegen betaling). Daarna zijn we een cafeetje gaan zoeken voor de lunch en dat was toch wel een kilometertje of 30 onverhard rijden. Daar kwamen we bij een Marronkwekerij (zoetwaterkreeft). Daar hebben we heerlijk geluncht. De prijs was wel van een niveau dat we ‘s avonds rijst met spam moesten eten :-(. Aan het einde van de middag hebben we nog aan het strand bij Hanson Bay, een mooi strand vlakbij de camping, gezeten. De volgende ochtend bleek op de camping een moederkoala met jong in een boom te zitten. Aan het einde van de dag zaten ze er nog. De vrijdag hebben we het Flinders Chase Nationale Park bezocht en daar Remarkable Rocks en Admirals Arch bekeken. De Remarkable Rocks kan ik wel beschrijven, maar jullie kunnen beter de foto’s bekijken. De Admirals Arch was ook geweldig; Seal Bay was er niets bij. Talloze spelende/zwemmende/zonnende/slapende zeehonden (type New Zealand Fur Seal). Heel erg leuk. Daarna nog geluncht in de park en toen weer terug naar de camping voor een rustig middag. Echter daar bleek dat onze tent de harde (tot windkracht acht) windvlagen niet had overleefd. De helft van de haken van de buitentent was afgebroken en allerlei stokken en koppelingen waren krom. We hebben de tent toen zo netjes mogelijk afgebroken en ingepakt en bij de campingreceptie een cabin voor de nacht geboekt. De receptioniste had gelukkig medelijden met ons en regelde een flinke korting.
De volgende dag gingen we terug naar het vasteland van Australië. We zijn teruggereden via de noordkant van het eiland, door afwisselend zonneschijn en regenbuien. Terug op het vasteland pastte de bagage gelukkig weer in onze auto en zijn we richting Adelaide gaan rijden, waar we eerst een stop bij een outdoorstore gemaakt hebben om extra scheerlijnen en karabijnen te kopen in de hoop dat onze tent nog te redden was.
We hebben op zaterdagavond in een huisje overnacht op een camping net ten oosten van Adelaide. De volgende ochtend toch maar onze tent even opgezet. Helaas was toch echt de stabiliteit uit de koppelingen en hebben we na veel wikken en wegen besloten toch maar een nieuwe te kopen. We hebben heel rigoureus de oude tent in de vuilcontainer bij de kampeerwinkel gegooid. Onze nieuwe tent is van hetzelfde principe “rapid pitch”, echter het materiaal en de uitstraling zijn veel robuuster. Grappig detail is dat we van de kampeerwinkel eerst het verkeerde type hadden meegekregen. Wij hebben nu namelijk een Black Wolf Turbo Lite Twin 240, maar in eerste instantie kregen we een Black Wolf Turbo Lite Plus 240 mee, zoals jullie zien maar één woordje verschil. Op zo’n 5 km van de winkel kregen we twijfels omdat het pakket dat we meegekregen hadden lichter was dan we verwacht hadden en bij een benzinepomp hebben we dit gelukkig nagekeken. Weer terug naar de winkel, het goede en grotere/zwaardere pakket meegekregen, even tetris spelen met de bagage en rijden maar. We zijn die avond geëindigd op een camping bij Port Pirie. Ondanks het feit dat we goede ervaringen hebben met de keten waartoe deze camping behoord (Family Parks) had deze hele slechte faciliteiten (en was relatief duur). We hebben de tent opgezet en lekker geslapen. De nacht was wel ietwat koud. Vandaag zijn we doorgereden naar Ceduna. Onderweg hebben we nog wat buien gehad en aan de begroeiing te zien was dit niet de eerste dag. Alles was heel erg begroeid en groen, iets wat je niet verwacht op deze route. Vanochtend direct maar een cabin geboekt want morgen hebben we heel wat kilometers op de Nullarbor voor de boeg.

Ik wil jullie even nog wat nieuwe van Dale woordjes van Laura en Ilse meegeven. Een salamander is een sandermander (naar ons neefje Sander), een hagedis is een harige dis en golven op de strand zijn grolven. De kinderen vermaken zich prima, houden zich tijdens een lange autorit goed, soms is er nog wel eens een vlaag heimwee. Skypen met de vriendjes afgelopen week was erg leuk en de berichtjes op de website van familie en vrienden zijn ook erg fijn.