Gisteren zijn we om iets voor 12 op Schiphol geland. Alles liep daar verder op rolletjes, we hadden onze bagage binnen 10 minuten nadat we door de paspoortcontrole waren op de bagagekarren liggen. De tent kwam wat moeilijk door de douane heen, maar gelukkig alleen omdat de tas te groot was voor de poortjes. Bij de uitgang werden we opgewacht door een grote delegatie. Gelukkig maar, want zo konder we onze bagage over verschillende auto’s verdelen.
Thuis hebben we gezamenlijk nog even genoten van vers gezette koffie en allerlei taarten, cakes en worstenbroodjes die door onze begroeters waren meegebracht. Daarna zijn we begonnen met het uitpakken van onze bagage en de dozen die een hele kamer in het huis vullen.
‘s Avonds hebben we ons nog even verbaasd over hoe lang het hier licht blijft. Lekker hoor, dat hebben we wel gemist in tropisch Australië!

Na een vlucht van 13 uur zijn we nu in Madrid aangekomen. De vlucht vanuit Seoul vertrok pas om 23 uur plaatselijke tijd, dus we moesten de kinderen, die links en rechts op stoelen in slaap waren gevallen, wakker maken om te boarden. Gelukkig sliepen ze weer verder zodra ze goed en wel in hun vliegtuigstoelen zaten. Aan de kindermaaltijd, de even na middernacht werd geserveerd, hadden ze dus niet veel. Ze waren gelukkig wel op tijd wakker voor het ontbijt en daarna hebben ze nog heel lief een paar uur film kunnen kijken / op de DS gespeeld.

We vliegen met hetzelfde vliegtuig door naar Amsterdam, maar dat wordt momenteel schoongemaakt en bijgetankt. De komende 3 uur moeten we dus verplicht rondhangen op de uitgestorven luchthaven voordat we het vliegtuig weer in mogen voor de slotetappe.

We zijn inmiddels al weer op Incheon airport, de luchthaven van Seoul aangekomen. De kinderen wisten nog feilloos de weg naar de speeltuin hier te vinden, dus daar zitten we nu, op dezelfde stoeltjes als ruim 4 maanden geleden. Toen was het nog winter en inmiddels is het min of meer zomer, maar het weer lijkt er hier niet echt op vooruit te zijn gegaan. Het vliegveld gaat nl. schuil onder een deken van mist en de zon is volkomen onzichtbaar. Binnen merken daarvan alleen dat het erg vochtig is, warm was het hier op de heenweg ook al.
Op de heenweg had ik nog de illusie dat ik hier goedkoop elektronica kon kopen, maar helaas, de prijzen liggen hier aanzienlijk hoger dan in Nederland. Als je iets koopt krijg je wel een hele lange rekening, waarop alleen het bedrag leesbaar is. Dit is bijvoorbeeld de bon van een cappuccino.

De kinderen zijn ondertussen flink aan het raggen in de speeltuin. Dat mag ook wel even, want ze hebben heel braaf bijna 10 uur stil gezeten.

We zijn inmiddels op de luchthaven van Brisbane aangekomen en zitten zelfs al in het vliegtuig, na het afronden van de nodige formaliteiten. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben alle bagage mee, ondanks 25 kilo overgewicht (de bagage, niet ik).
De kinderen beginnen net wakker te worden, nadat we ze al om 5 uur uit hun bedje hebben gehaald. Laura was het meest ontevreden, maar gelukkig lijkt het interieur van het vliegtuig een rustgevende werking op haar te hebben. Dennis en Ilse hebben inmiddels afgesproken wie er wanneer bij het raampje mag en zijn weer grote vrienden. Tot over een uur of 36!