Johanna: Eergisteren zijn we dus naar het Great Barrier Reef geweest. De dag begon al vroeg, want om 5 voor 7 werden we door een bus bij de camping opgepikt. Deze bus bracht ons naar de haven, waar we inscheepten op een soort veerboot die ons naar een drijvend ponton, “Reefworld”, ging brengen. Eerst maakten we echter nog een tussenstop bij Hamilton, een van de Whitsunday eilanden, want deze boot bleek ook de veerdienst met dat eiland te onderhouden en we hadden dus nogal wat mensen aan boord die daar werken. We vroegen ons ook al af waarom sommige mensen zo netjes gekleed gingen :-). Het rif ligt hier niet zo dicht onder de kust, dus het was nog bijna 2 uur varen. Gelukkig waren we hierop voorbereid en hadden we de Nintendo’s voor de kids meegenomen. Het toeval wilde dat onze Engelse buren op de camping en hun kids (Byron, 10 en Tia, vandaag 7 geworden) ook meegingen en we hadden onderweg geen kind aan de kinderen. Reef World is een ponton met kamer waar je onder water kunt kijken, een semi-sub (een boot waarvan de wanden onderwater van glas zijn, zodat je opzij naar buiten kunt kijken), je kunt er duiken (tegen betaling) en snorkelen. Voor iedereen hadden ze spullen aan boord. Daar lagen we met zijn allen in het water bij het rif, pakken en vinnen aan en kijken maar. Kijken met snorkel was voor de meisjes heel lastig, maar in de oceaan met een zwemvest was helemaal geweldig. Dennis en Gert-Jan hebben een snorkelroute gedaan waarbij Dennis ook veel met zijn duikbril onder water heeft gekeken. De semi-sub was ook erg leuk. Deze legde een route af langs het rif en er kwamen heel veel mooi koraal, vissen en zelfs een schildpad voorbij. Na 3,5 uur doorgebracht te hebben op het ponton, moesten we weer terug en tegen de avond stapten we weer uit de bus bij onze camping na een zeer geslaagde maar vermoeiende dag.

Gert-Jan: Vooraf waren we een beetje sceptisch over dit uitje. We hadden nl. al veel mensen gesproken die niet bijzonder enthousiast waren over een trip naar het Great Barrier Reef. Dat was eigenlijk ook de reden dat we niet eerder zijn gegaan, b.v. vanuit Port Douglas of Cairns. Bij met name GJ bleef het echter toch een beetje knagen: drie keer naar Australië geweest, maar nog niet gesnorkeld bij het Great Barrier Reef, dat kan eigenlijk niet. Toen we hier op de camping een aanbieding zagen staan die er op neerkwam dan we alleen voor één volwassene en Dennis betaalden, was de beslissing dan ook snel genomen. Toch nog naar het rif!
De boottocht, waarover nogal wat mensen op Internet klaagden (lang, saai, iedereen zeeziek), viel ons al gelijk alles mee. Het eerste stuk vaar je tussen de Whitsunday eilanden door, waardoor er best wat te zien valt, we hadden rustig weer, dus niemand werd zeeziek en toen we aan boord kwamen stond het ontbijt al op ons te wachten. Er gingen uiteindelijk slechts zo’n 40 mensen met de boot naar het rif, terwijl de capaciteit van Reefworld zeker 150-200 man is, dus we hadden ruimte genoeg. Ook bij het rif waren de omstandigheden ideaal: een stralend blauwe lucht, dus veel licht op het koraal, geen regen de afgelopen dagen en bijna windstil, waardoor het zicht onderwater zo’n 20 meter was. De watertemperatuur was 24 graden, ook niet onaangenaam.
Over het snorkelen langs en over het rif kan ik kort zijn: dat was werkelijk fantastisch! De veelkleurigheid van het koraal kwam goed over en tussen en onder het koraal zwommen werkelijk tienduizenden vissen en visjes, van enkele centimeters tot een halve meter lang (onder het ponton zaten overigens nog wat grote exemplaren, van maximaal anderhalve meter). Na eerst met Dennis de boel te hebben verkend, heb ik zelf nog zeker anderhalf uur met stijgende verbazing boven en naast het rif gehangen en met drie(!) schildpadden mee gezwommen. Het was werkelijk een perfecte dag. Ik durf nu alleen nooit meer terug te gaan, want de kans dat we nog een keer zulke goede omstandigheden treffen is natuurlijk nul ;-). Als we toch nog een keer gaan, zou ik wel een onderwater camera regelen, want van al het moois dat we gezien hebben, is nu nagenoeg niets fatsoenlijk op de gevoelige plaat vastgelegd :-(.

Johanna: Gisteren zijn we even naar het dorp Airlie Beach geweest. In 2002 waren we hier ook al geweest en wij herinnerden ons alleen een straat met backpacker hostels, veel restaurantjes, kroegjes etc. Net als in Port Douglas is dit ook erg gegroeid en zijn er enorm veel resorts, campings en winkels bijgebouwd. ‘s Middags zijn we nog even naar de zwemlagoon bij de boulevard geweest. Dit is eigenlijk een gigantisch zwembad, vormgegeven als een baai, naast de boulevard en gratis toegankelijk. Het water was iets warmer dan op de camping maar niet warm genoeg om de hele middag te zwemmen. Gelukkig was er ook een speeltuin. De rest van de dag hebben de kinderen met hun Engelse vriendjes gespeeld.
Vandaag hebben we een wandeling gedaan in het Conway National Park, dit ligt vlakbij Airlie Beach. Echter deze was niet heel spectaculair en we waren met de lunch alweer op de camping. Op de camping hebben ze een minigolf baan en daar hebben we nog een rondje gespeeld. Dennis en papa voor het echie. Ilse en Laura al knikkerend onder begeleiding van mama.