We zijn al weer twee weken hier. Huizenruil bevalt ons prima, het is een supermanier van vakantie vieren. Je leeft een aantal weken in het huis van een ander en dat is erg leuk en gemakkelijk, maar af en toe ook wel een beetje wennen. Zo verbazen we ons nog regelmatig over wat we hier in de keuken vinden. Er staan hier zonder overdrijven wel 500 plastic bakjes, mega veel bakvormen en ligt er een hele la vol plastic zakjes, maar waarom hebben we nog geen enkel scherp mes en een goede koekenpan aangetroffen? Nu we toch gaan kamperen, hebben we onszelf daar bij de K-Mart maar even op getrakteerd. Ik ben benieuwd wat onze ruilpartners van onze keukeninrichting vinden, daar zal vast ook wel het nodige op aan te merken zijn ;-).

De  afgelopen paar dagen hebben we ons vermaakt met een dagje heel veel regen in een outlet winkelcentrum, Harbour Town. De meisjes hebben allebei een nieuwe rugzak voor school gekregen. Afgelopen vrijdag hebben we de andere kant van Lamington National Park bezocht en daar een wandeling (Morans Falls track) gemaakt. Deze keer een stuk korter maar wederom in een heel mooi regenwoud, met op het einde van de track een waterval en iets verderop een fantastisch uitzicht over de vallei. Na de wandeling zijn we naar  O’Reilly’s gegaan. Dit is een “resort” in Lamington NP waar we in 2006 gekampeerd hebben. Hier hebben we bontgekleurde vogels gevoerd. Dennis moest hier niets van hebben dus geen foto’s van Dennis en de vogels. Bij Ilse duurde het eventjes, maar uiteindelijk vond ze het ook heel leuk.

De dag daarop werd het weer wat beter en de kinderen hebben een middagje gezwommen in de zee. Als afsluiter van die dag zijn we nog even in Seaworld geweest en hebben we de dolfijnenshow meegepakt. Daarna zijn GJ en de kids heel erg nat geworden in de attractie Castaway-bay. Een attractie waarbij mensen in een bootje het publiek kunnen natspuiten, maar waarbij het publiek ook over waterkanonnen beschikt en de mensen in het bootje nat mogen spuiten. GJ en Dennis waren na het ritje zo nat dat ze besloten de mensen in de volgende bootjes zeker 20 minuten achtereen nat te spuiten. Niemand is droog uit de attractie gekomen. GJ en Dennis waren ook nat tot op het bot.

Vandaag wachtte ons nog een laatste park dat we vanwege het weer nog niet hadden gedaan. Het beloofde vandaag een mooie dag te worden, 25 graden, wel bewolkt. We zijn naar het waterglijbanenpark Wet ‘n Wild gegaan. Omdat het momenteel voor Aussie begrippen best koud is, was er geen grote drukte in het park, maar wel heel veel leuke en soms enge glijbanen. Dennis heeft wel twee keer geroepen na een glijbaan dat het het engste was dat hij ooit gedaan had. In de Aqualoop werd hij (en GJ was ook zo dapper) bijna loodrecht naar beneden gelanceerd om vervolgens door een buizenstelsel een traject af te leggen. Ook de Kamikaze was heel eng volgens Dennis. Verder waren de glijbanen allemaal erg leuk en heeft iedereen het prima naar zijn zin gehad.

We zijn van plan of op vrijdag of op zaterdag naar het Noorden te gaan trekken. Nog een dag of 4 hier en nog een behoorlijk wat op ons verlanglijstje.

GJ: daar sta je dan, met een soort schild op je rug in een buis met een glazen deksel dat net voor je neus is dichtgeklapt en afgesloten. Je realiseert je dat zometeen de bodem onder je zal wegvallen, waarna je een meter of 15 bijna loodrecht naar beneden valt om vervolgens door een buis te suizen die een halve looping maakt alvorens zo’n 20 meter beneden je in een zwembadje uit te komen. Ik heb in veel enge achtbanen gezeten (waaronder de Falcon’s Fury), maar de minuut die ik in deze buis stond voordat ik viel, was waarschijnlijk het angstigste moment dat ik ooit in een pretpark heb meegemaakt. Normaal sta je overigens maar een seconde of 10 in de buis voordat je “vertrekt”, maar de jongen in de buis naast me bedacht zich en wilde er weer uit, waardoor het wachten wat langer duurde :-(. Als je dan, nadat er eerst nog even vanaf 3 is afgeteld, eenmaal gaat, blijkt het overigens reuze mee te vallen. Voor Dennis was het wat minder, want die probeerde op het verkeerde moment adem te halen en kwam dus hoestend en proestend beneden aan. Dit is dus de Aqualoop.