Na gisteren nog een dagje in Dunedin te hebben doorgebracht, zijn we vandaag in één ruk naar Kaikoura gereden. Dat dagje extra in Dunedin was overigens niet helemaal vrijwillig; de tent was ‘s ochtends nog nat van een hele nacht regen en we wilden deze niet nat inpakken. Johanna wist gelukkig een cabin te regelen voor de extra nacht, zodat we gisteren rustig konden wachten tot de tent droog was alvorens deze, waarschijnlijk voor de laatste keer in Nieuw-Zeeland, op te bergen. We hebben daarbij getimed hoe lang het afbreken duurde: 17m10s precies! Dat was inclusief wat gestuntel (het was al weer een tijdje geleden dat we gekampeerd hadden) en extra grondig schoonvegen. We denken dat een kampioensteam het in 10 minuten moet kunnen!
Nadat we de tent hadden opgeborgen zijn we op zoek gegaan naar de attracties van Dunedin. Dat waren allereerst de albatrossen. Deze kunnen bekeken worden in een speciaal observatorium, maar dat kost voor een familie NZ$ 75 voor een half uurtje! Gelukkig zijn de vogels ook gewoon vanaf de parkeerplaats te zien en te fotograferen. Vervolgens zijn we naar leuk strandje getogen waar zeeleeuwen en yellow eyed pinguins te zien moesten zijn. Deze plek heet Sandfly bay, maar dat sloeg gelukkig niet op de inmiddels overbekende zandvliegjes, maar op het vliegende zand door de altijd aanwezige harde wind. Na een wilde afdaling vanaf een hoge zandduin, vonden we wel een slapende zeeleeuw, maar helaas geen pinguins. De kinderen hebben zich niettemin prima vermaakt op het strand en in de duinen.
Vandaag zijn we dus vertrokken naar Kaikoura, alwaar we met mijn ouders hebben afgesproken. Onderweg zijn we alleen gestopt voor de Moeraki boulders en voor een ijsje, zodat we vanavond al zijn aangekomen. In eerste instantie hadden we gedacht langer over dit stuk te doen, waardoor we pas voor morgen een reservering op de camping bij mijn ouders hebben. Vandaag was er geen plaats meer in de cabins en noodgedwongen zitten we vannacht dus een camping verderop. Dat verderop kun je letterlijk nemen, we zitten ongeveer 300 meter van de Top 10 camping waar we morgen heen gaan. Morgen dus even inpakken en verhuizen en dan gaan we nog een paar dagen leuke dingen in Kaikoura ondernemen. Wat precies laten we jullie morgen wel weer weten….

Vandaag toch weer een kort bericht, want het is al laat en ik wil naar bed! We zijn vandaag, na een kort bezoek aan Queenstown, naar Te Anau gereden, alwaar we weer een leuke cabin aan het meer hebben uitgezocht. We zijn in Te Anau gestopt omdat we een bezoek aan de Glowworm Caves op de agenda hadden staan. Deze attractie was ons aangeraden door een Belgisch gezin dat we waren tegengekomen op de Abel Tasman Track en terecht, zo bleek vandaag! Het bezoek begon met een boottocht van een half uur over Lake Te Anau. In de grotten mag niet gefotografeerd worden, dus ik had mijn camera thuisgelaten. Niet erg slim, zag ik al snel, want de boottocht was erg fotogeniek. Gelukkig kan ik nog wel een impressie geven met de foto’s van mijn iPhone. De resultaten van de camera daarvan vielen mij niet eens tegen. De grotten zelf vielen zeer in de smaak bij de kinderen en trouwens ook bij ons. Stel je een donkere onderaardse gang voor waar een bulderende rivier door stroomt en dan kleine lichtpuntjes tegen het plafond. Aan het einde van die gang stapten we vervolgens in een bootje en waarmee we in het aardedonker door een grot werden gevaren met ontelbare glowworms die boven ons een soort sterrenhemel vormden. Zeer indrukwekkend! Als het weer morgen een beetje mee zit gaan we wandelen bij de Milford sound, dus dat zou weer een paar mooie landschappen moeten opleveren. Morgenavond horen jullie of dat gelukt is!

Gisterennacht begon het te regenen in Franz Josef en het regende zonder onderbreking door tot een uur of elf ‘s ochtends, waarna het alleen nog af en toe regende. De voorgenomen wandeling over de Franz Josef Gletsjer ging dus niet door, maar het werd wel net op tijd droog voor een korte wandeling bij Fox Glacier. Verder hebben we veel autokilometers gemaakt en zijn de dag geëindigd in een cabin bij Arrowtown, vlakbij Queenstown. Zometeen stappen we in de auto om naar Te Anau te rijden. Vanuit daar zullen wellicht wat uitgebreider berichten.

Vandaag zijn we van Westport naar Franz Josef Glacier gereden, wederom langs een prachtige route. Het eerste stuk, van Westport naar Greymouth voerde ons over een kustweg met spectaculaire uitzichten. Het werd ons al snel duidelijk waarom dit stuk weg door Lonely Planet is opgenomen in de top 10 van beste roadtrips. Onderweg zijn we eerst gestopt om de Truman track te lopen, een korte wandeling over een bospad naar een beschutte baai, waar de golven woest op de rotsen beuken. De kinderen hebben daar lekker op het strand en met de golven gespeeld. Vervolgens zijn we een stukje verderop de pancake rocks en de blowholes gaan bekijken. Waarom de pancake rocks zo genoemd zijn, blijkt denk ik wel uit de foto’s. Helaas was het eb, dus de holes wilden niet blowen. Na de wandeling zijn we in het tegenover gelegen restaurant gaan lunchen. Met pannenkoeken, uiteraard! Ilse vond het de beste pannenkoeken die ze ooit gegeten had, hoewel dat later werd bijgesteld naar de op één na beste, na die van papa, waar ze overigens al enige tijd om vroeg.
Het tweede deel van de dagetappe voerde ons van Greymount naar Franz Josef. Op dit stuk zagen we de bergen aan de horizon steeds groter worden en regen de scenic reserves zich aan elkaar. Stel je de bospaden die ik inmiddels veelvuldig gefotografeerd heb voor, maar dan breder en geasfalteerd en dan heb je een goed beeld van dit stuk van de route. De laatste 50 kilometer werden we gehaasd door een tankwagen met aanhanger. De chauffeur was duidelijk bekend op deze weg en wist ons regelmatig bijna los te rijden. Dat een vrachtwagen over de 100 rijdt, zijn we inmiddels wel gewend, maar dat hij een bochtige weg net zo snel afdaalt als een personenauto was toch nieuw voor ons. Inmiddels zitten we al weer enige tijd te computeren in ons bijzondere onderkomen voor de nacht, een hoekchalet met twee stapelbedden en de keuken in één ruimte. We zullen proberen er morgen een foto van te maken.
Hieronder de foto’s die ik vandaag gemaakt heb, met bij voorbaat excuses aan hen die niet op foto’s van de kinderen zitten te wachten ;-).