On the road

Posted on August 1, 2015 by Johanna

Vanavond even tijd om te posten. Vanochtend zijn we vanuit ons ruilhuis vertrokken naar het Noorden. Het idee is om eerst even flink omhoog te rijden en vervolgens rustig naar beneden af te zakken. Onze eerste stop is dus vanavond in een motel in Rockhampton. Morgen gaan we door naar Townsville alwaar we een paar nachtjes om de camping gaan staan. Vandaag hebben we ongeveer 750 km gereden. Hier hebben we 8,5 uur over gedaan. De maximale snelheid op de Australische snelwegen is 110 km per uur. Echter de snelwegen lopen door allerlei stadjes en dan moet je weer terug naar 60 km per uur. Daarbij komt dat een groot deel tweebaans is met slechts af en toe de mogelijkheid in te halen. Je zit dan wel eens even achter een camper, paardentrailer of iets anders met een aanhanger. Vrachtwagens blijken hier geen begrenzer of een maximum snelheid van 80 km te hebben. Deze crossen gerust mee met 110 km per uur (En kunnen ook heel goed bumperkleven als ze vinden dat je door moet rijden).

Tijdens de laatste paar dagen in ons ruilhuis hebben we badplaats Byron Bay bezocht. Dit hadden we bewust op maandag gedaan omdat er in het weekend een groot muziekfestival was. Grappig genoeg dachten alle festival bezoekers op maandag nog even te gaan chillen in Byron Bay. Gevolg was dat we in de file stonden om het dorp in te komen. We hebben de auto dus maar bij de eerste de beste strandovergang geparkeerd en zijn over het strand richting het dorp gelopen. In het dorp even geluncht met frites en wedges. En daarna even naar de vuurtoren gelopen. Dat even was achteraf beste wel lang… En toen moesten we ook nog terug over het strand naar de auto. De rondwandeling bij de vuurtoren was weer erg mooi. Helaas zijn we de tel van het aantal treden kwijtgeraakt, maar een uurtje sportschool op het stepapparaat is er niets bij.

Deze week zijn we ook nog in Springbrook National Park geweest. We hebben hier het Twin Falls circuit van 4,4 kilometer gelopen, volgens onze gids de mooiste korte wandeling van South Queensland, en dit kunnen we alleen maar beamen.

De andere dagen hebben we gevuld met strand en bodyboarden en nog een bezoekje aan Wet’n’Wild. Gert-Jan heeft zijn eigen bodyboard gekocht. De kids hadden die van het huis geleend. Ik ben bang dat we er niet onderuit komen om ook voor de kids eigen boards te kopen (maar of dit in de auto past?). Verder nog de laatste dingen voor het kamperen gekocht. Vorige keer hadden we de kinderen met zijn drietjes overdwars op een tweepersoonsluchtbed gelegd. Nu hebben we voor Dennis toch maar een eigen luchtbed gekocht.

Vanochtend hebben we voor het eerste de auto met al onze spullen volgeladen. En het paste zelfs zonder al te veel kunst en vliegwerk. Nu niet teveel meer bijkopen…

We moeten morgen weer vroeg verder en het Internet is hier niet zo snel, dus voor nu hebben we alleen wat bodyboardfoto’s bijgesloten. De rest volgt later!

Update: inmiddels zijn de overige foto’s toegevoegd.

Laatste weekend in Parkwood

Posted on July 26, 2015 by Johanna

We zijn al weer twee weken hier. Huizenruil bevalt ons prima, het is een supermanier van vakantie vieren. Je leeft een aantal weken in het huis van een ander en dat is erg leuk en gemakkelijk, maar af en toe ook wel een beetje wennen. Zo verbazen we ons nog regelmatig over wat we hier in de keuken vinden. Er staan hier zonder overdrijven wel 500 plastic bakjes, mega veel bakvormen en ligt er een hele la vol plastic zakjes, maar waarom hebben we nog geen enkel scherp mes en een goede koekenpan aangetroffen? Nu we toch gaan kamperen, hebben we onszelf daar bij de K-Mart maar even op getrakteerd. Ik ben benieuwd wat onze ruilpartners van onze keukeninrichting vinden, daar zal vast ook wel het nodige op aan te merken zijn ;-).

De afgelopen paar dagen hebben we ons vermaakt met een dagje heel veel regen in een outlet winkelcentrum, Harbour Town. De meisjes hebben allebei een nieuwe rugzak voor school gekregen. Afgelopen vrijdag hebben we de andere kant van Lamington National Park bezocht en daar een wandeling (Morans Falls track) gemaakt. Deze keer een stuk korter maar wederom in een heel mooi regenwoud, met op het einde van de track een waterval en iets verderop een fantastisch uitzicht over de vallei. Na de wandeling zijn we naar O’Reilly’s gegaan. Dit is een “resort” in Lamington NP waar we in 2006 gekampeerd hebben. Hier hebben we bontgekleurde vogels gevoerd. Dennis moest hier niets van hebben dus geen foto’s van Dennis en de vogels. Bij Ilse duurde het eventjes, maar uiteindelijk vond ze het ook heel leuk.

De dag daarop werd het weer wat beter en de kinderen hebben een middagje gezwommen in de zee. Als afsluiter van die dag zijn we nog even in Seaworld geweest en hebben we de dolfijnenshow meegepakt. Daarna zijn GJ en de kids heel erg nat geworden in de attractie Castaway-bay. Een attractie waarbij mensen in een bootje het publiek kunnen natspuiten, maar waarbij het publiek ook over waterkanonnen beschikt en de mensen in het bootje nat mogen spuiten. GJ en Dennis waren na het ritje zo nat dat ze besloten de mensen in de volgende bootjes zeker 20 minuten achtereen nat te spuiten. Niemand is droog uit de attractie gekomen. GJ en Dennis waren ook nat tot op het bot.

Vandaag wachtte ons nog een laatste park dat we vanwege het weer nog niet hadden gedaan. Het beloofde vandaag een mooie dag te worden, 25 graden, wel bewolkt. We zijn naar het waterglijbanenpark Wet ‘n Wild gegaan. Omdat het momenteel voor Aussie begrippen best koud is, was er geen grote drukte in het park, maar wel heel veel leuke en soms enge glijbanen. Dennis heeft wel twee keer geroepen na een glijbaan dat het het engste was dat hij ooit gedaan had. In de Aqualoop werd hij (en GJ was ook zo dapper) bijna loodrecht naar beneden gelanceerd om vervolgens door een buizenstelsel een traject af te leggen. Ook de Kamikaze was heel eng volgens Dennis. Verder waren de glijbanen allemaal erg leuk en heeft iedereen het prima naar zijn zin gehad.

We zijn van plan of op vrijdag of op zaterdag naar het Noorden te gaan trekken. Nog een dag of 4 hier en nog een behoorlijk wat op ons verlanglijstje.

GJ: daar sta je dan, met een soort schild op je rug in een buis met een glazen deksel dat net voor je neus is dichtgeklapt en afgesloten. Je realiseert je dat zometeen de bodem onder je zal wegvallen, waarna je een meter of 15 bijna loodrecht naar beneden valt om vervolgens door een buis te suizen die een halve looping maakt alvorens zo’n 20 meter beneden je in een zwembadje uit te komen. Ik heb in veel enge achtbanen gezeten (waaronder de Falcon’s Fury), maar de minuut die ik in deze buis stond voordat ik viel, was waarschijnlijk het angstigste moment dat ik ooit in een pretpark heb meegemaakt. Normaal sta je overigens maar een seconde of 10 in de buis voordat je “vertrekt”, maar de jongen in de buis naast me bedacht zich en wilde er weer uit, waardoor het wachten wat langer duurde :-(. Als je dan, nadat er eerst nog even vanaf 3 is afgeteld, eenmaal gaat, blijkt het overigens reuze mee te vallen. Voor Dennis was het wat minder, want die probeerde op het verkeerde moment adem te halen en kwam dus hoestend en proestend beneden aan. Dit is dus de Aqualoop.

Vluchtgegevens, Rockhampton en Noosa

Posted on June 5, 2011 by Johanna

Allereerst, op veler verzoek de vluchtgegevens voor onze terugreis. We verwachten natuurlijk een grote opkomst op Schiphol na onze afwezigheid van 4 maanden. Voor iedereen die zich geroepen voelt en we verwachten echt niet dat alle 92 volgers ons staan op te wachten…..
Onze vluchtgegevens voor aankomst op Schiphol zijn als volgt: we komen op zaterdag 11 juni aan met Korean Air KE 926. Deze vlucht komt uit Madrid en landt volgens het vluchtschema om 12.00 op Schiphol.

Na onze laatste bericht hebben we nog een rustig dagje gehad in Airlie Beach. Op vrijdagochtend hebben we de tent opgepakt en zijn we naar Rockhampton (ook wel Beef city) gereden, ongeveer 400 km zuidwaarts. Daar kwamen met schemering aan, maar gelukkig hadden we al een huisje op een camping geregeld. In de supermarkt hebben we natuurlijk een goede dikke biefstuk gekocht, die we ‘s avonds heerlijk medium rare hebben opgepeuzeld. De volgende ochtend waren we al weer vroeg op weg richting Noosa, maar eerst hebben we nog kort in Rockhampton rondgekeken. Ook deze stad is behoorlijk gegroeid sinds we hier in 2002 geweest zijn. Het zag er een stuk vriendelijker uit. In 2002 regende het namelijk heel hard.
Onderweg van Rockhampton naar Noosa kwamen we de Engelse vriendjes van de kinderen nog tegen. We hebben halverwege nog even een kopje koffie/thee/chocolademelk gedronken en afgesproken dat we morgen (= maandag) met z’n allen naar het strand gaan.
Via booking.com hebben we voor 3 nachten een appartement geregeld in Noosa. Alhoewel je een beschrijving en foto’s ziet op internet is het natuurlijk altijd even afwachten hoe het er daadwerkelijk uitziet. Ook dit keer zijn we blij verrast. Een heel mooi appartement met een zwembad voor de deur, een keuken met vaatwasser en wasmachine en 2 slaapkamers. Grappig detail is dat het een echt huisje is, met een verdieping en een trap.
Vandaag zijn we eindelijk onze langverwachte wandeling gaan doen. Jullie moeten weten dat we in 2002 en 2006 ook in Noosa zijn geweest en beide keren vanwege het regenachtige weer niet zijn gaan wandelen in Noosa National Park. Vandaag was het mooi weer en hebben we een gecombineerde wandeling gedaan van bij elkaar 7 km. Jullie begrijpen dat de kinderen daarna wel een ijsje verdienden. Ook GJ heeft een aardige prestatie geleverd, hij heeft Laura de hele weg in de rugzak gedragen. Tijdens de wandeling waren er voor Australische begrippen waren er erg veel mensen op de paden, we moesten zelfs zoeken naar een parkeerplaatsje. Verder viel het ons op dat er in het regenwoud weer heel andere bomen en struiken stonden dan de regenwouden in bv. Daintree NP bij Port Douglas.
De foto’s zijn er nu ook!

Het regenwoud

Posted on May 18, 2011 by Johanna

Zoals jullie waarschijnlijk al hadden opgemaakt uit onze vorige post hebben we het erg naar ons zin in Port Douglas. We zouden hier 3 dagen blijven, maar 3 dagen werden 4 dagen, 4 dagen werden 5 dagen en vannacht was alweer onze 6de nacht hier! Vandaag is het echter tijd om te gaan. We zijn inmiddels druk aan het inpakken en zometeen gaan we richting Cairns rijden. Eigenlijk zouden we nog een uitstapje naar Cooktown maken, maar het regent daar momenteel en daarnaast moeten we natuurlijk ook nog iets over houden om te doen hebben wanneer we hier over een paar jaar weer terug komen ;-).
We hebben onze tijd hier overigens aardig weten te vullen. De eerste dagen hebben we redelijk rustig aan gedaan, maar daarna zijn we behoorlijk actief geweest. Zo zijn we onder andere gaan wandelen bij Mossman Gorge, een kloof in het zuidelijke deel van Daintree National Park. Hier was een mooie boardwalk waar Gert-Jan vele foto’s heeft gemaakt, maar mijn favorieten zijn toch wel die van Ilse en Laura aan het turnen aan de kabels van de hangbrug.

Afgelopen zondag zijn We bij het plaatselijke Wildlife Park geweest, Wildlife Habitat, om te gaan ontbijten met de vogels. Dit was een erg leuk begin van onze zondag. Wildlife Habitat is een niet al te groot park waar ze verschillende natuurlijke leefomgevingen uit deze streek hebben nagebouwd. In het restaurantgedeelte waren wat vogels en verzorgers neergestreken en daartussen kon je dus ontbijten. Het ontbijten met de vogels was even wennen, vooral voor Dennis, maar uiteindelijk zat ook hij lekker te eten. Het hoogtepunt voor de kinderen was toch wel het voeren en aaien van de kangaroes. Ze zijn hier erg lang zoet mee geweest. Zelfs Dennis kreeg plezier in het voeren van de kangaroes. Het uit de hand laten eten van de opdringerige eenden was nog wel een beetje te eng voor de kinderen. Een ander mooi onderdeel was het regenwoud met heel veel vogels, inclusief de met uitsterven bedreigde cassowary. Ze hadden ook koala’s, maar hun leefomgeving was een beetje karig nagemaakt. Maar goed, ze hebben ook alleen een boom met eucalyptusbladeren nodig. In het wild zijn de koala’s veel leuker en bovendien zagen we ze in het wild ook nog van dichterbij :=). Het leuke is ook dat het ticket 3 dagen geldig is. We zijn gisteren aan het einde van de dag nog even terug geweest om kangaroes te voeren en extra foto’s te maken. GJ heeft toen ook eindelijk uitgebreid de Echidna kunnen bestuderen. Dit dier zat alle andere keren dat we in een dierentuin waren te slapen op een lastig zichtbare plaats. In het wild hebben we het twee keer gezien, één keer moeilijk zichtbaar in de bosjes bij Cradle Lake en de andere keer langs de weg, zodat GJ ook niet goed kon kijken. Hij was daar inmiddels behoorlijk gefrustreerd over ;-).
Zondag zijn we ook nog naar de Sunday Markets in Port Douglas geweest. Op deze markt geen eten, zoals in Darwin, mar wel heel veel snuisterijen in allerlei leuke kraampjes. Het was er erg gezellig en de setting, vlakbij het strand en toch in het centrum van het stadje, is ook erg leuk. Maandag en dinsdag zijn we naar Cape Tribulation geweest. We moesten met de kabelferry de Daintree rivier oversteken en vanuit daar kun je door het park rijden. Hier en daar leuke korte wandelingen en er is ook heel veel accommodatie en cafeetjes. Het seizoen is nog niet helemaal begonnen, niet alles is al open. Dit maakt het relatief rustig in het park. Het park zelf is een enorm mooi regenwoud bestaande uit heel veel verschillende flora. Helaas hebben we niet heel veel fauna gezien. Alhoewel we heel vaak gewaarschuwd werden voor mogelijk overstekende casowari, hebben we er tot grote teleurstelling van GJ, geen gezien in het wild. Wel hebben we een hele grote blauwe vlinder gezien.
Maandagmiddag hebben we een krokodillencruise gemaakt. We hebben er 3 gezien, een vrouwtje van 2,5 meter lang, een jonkie van ongeveer 75 cm lang en een heel kleintje van 25 cm. Een mannetje van 4 meter hebben we alleen door de verrekijker gezien. Hij dook onder en kwam helaas niet meer boven. Krokodillen kunnen maximaal 2 uur onder water blijven. Volgens onze gids deed deze dat zelden, maar we hebben het beestje niet meer gezien. De kinderen vonden de boottocht en vooral het bijbehorende kijken door de verrekijkers erg leuk. Dennis zag in elke boomstam een krokodil en heeft er naar zijn volle overtuiging wel 10 gezien!
Gisterennacht heeft het hier flink geregend en gisteren in het Daintree National park hebben we ook een paar kleinere buitjes gehad. Laten we hopen dat het weer een beetje droog blijft de komende dagen, want we willen gaan kamperen in Cairns. We zijn echter wel mooi weer kampeerders, vooral na deze luxe week, dus we laten jullie wel weten hoe dat uitpakt. De dag is vandaag in ieder geval begonnen met een mooie blauwe lucht. Zometeen dus eerst nog even zwemmen voor we vertrekken!