Na gisteren nog een dagje in Dunedin te hebben doorgebracht, zijn we vandaag in één ruk naar Kaikoura gereden. Dat dagje extra in Dunedin was overigens niet helemaal vrijwillig; de tent was ‘s ochtends nog nat van een hele nacht regen en we wilden deze niet nat inpakken. Johanna wist gelukkig een cabin te regelen voor de extra nacht, zodat we gisteren rustig konden wachten tot de tent droog was alvorens deze, waarschijnlijk voor de laatste keer in Nieuw-Zeeland, op te bergen. We hebben daarbij getimed hoe lang het afbreken duurde: 17m10s precies! Dat was inclusief wat gestuntel (het was al weer een tijdje geleden dat we gekampeerd hadden) en extra grondig schoonvegen. We denken dat een kampioensteam het in 10 minuten moet kunnen!
Nadat we de tent hadden opgeborgen zijn we op zoek gegaan naar de attracties van Dunedin. Dat waren allereerst de albatrossen. Deze kunnen bekeken worden in een speciaal observatorium, maar dat kost voor een familie NZ$ 75 voor een half uurtje! Gelukkig zijn de vogels ook gewoon vanaf de parkeerplaats te zien en te fotograferen. Vervolgens zijn we naar leuk strandje getogen waar zeeleeuwen en yellow eyed pinguins te zien moesten zijn. Deze plek heet Sandfly bay, maar dat sloeg gelukkig niet op de inmiddels overbekende zandvliegjes, maar op het vliegende zand door de altijd aanwezige harde wind. Na een wilde afdaling vanaf een hoge zandduin, vonden we wel een slapende zeeleeuw, maar helaas geen pinguins. De kinderen hebben zich niettemin prima vermaakt op het strand en in de duinen.
Vandaag zijn we dus vertrokken naar Kaikoura, alwaar we met mijn ouders hebben afgesproken. Onderweg zijn we alleen gestopt voor de Moeraki boulders en voor een ijsje, zodat we vanavond al zijn aangekomen. In eerste instantie hadden we gedacht langer over dit stuk te doen, waardoor we pas voor morgen een reservering op de camping bij mijn ouders hebben. Vandaag was er geen plaats meer in de cabins en noodgedwongen zitten we vannacht dus een camping verderop. Dat verderop kun je letterlijk nemen, we zitten ongeveer 300 meter van de Top 10 camping waar we morgen heen gaan. Morgen dus even inpakken en verhuizen en dan gaan we nog een paar dagen leuke dingen in Kaikoura ondernemen. Wat precies laten we jullie morgen wel weer weten….

Gisteren zijn we de Milford Sound ingereden. Helaas hadden we weer pech met het weer, het regende behoorlijk. Tegelijkertijd zorgde de regen ook voor spectaculaire watervallen en onheilspellende donkere vergezichten zoals jullie hopelijk (als het een beetje over wil komen) op de foto’s kunnen zien. De regen zorgde er ook voor dat we een aantal korte
wandelingen naar waterpartijen en bergtoppen niet konden doen. Op zich is een beetje voor ons geen probleem, maar onze kroost had hier toch andere gedachten over. Toen we bij het eindpunt in de Milford Sound waren aangekomen klaarde het waarachtig op en hebben we nog een kleine wandeling kunnen doen (30 min).
Op de terugweg werd het steeds beter weer en ook toen hebben we nog een aantal kleintjes meegepikt. De kinderen kregen zowaar lol in de wandelingetjes en Dennis huppelde weer voorop. Toen waren we rond 18:30 weer terug in Te Anau en hadden we nog geen onderkomen voor de nacht. We hadden nl. min of meer afgesproken met Seppo (vriend van GJ die hier op fietsvakantie is) en Jeff om hen te ontmoeten. Ze zouden hier ergens in de buurt moeten zijn. Na wat sms-jes bleken ze 98 km naar het zuiden te zitten in Tuatapere. We hebben de tank volgegooid en een kamer geboekt in hetzelfde hotel en zijn er naartoe gereden. Rond die tijd is het lekker rustig om de weg en de zon stond heel mooi (nog steeds geen regen…) Rond 19:45 waren we er en zijn we gezamelijk gaan eten en de bar onveilig gaan maken (en dat gaat best goed met 3 kinderen en een biljart…, we hebben ze de keu maar even afgepakt). De volgende ochtend (vandaag dus) hebben we Seppo en Jeff in vol ornaat uitgezwaaid voor hun slordige 100 km naar Te Anau. Op weg daarheen was, zo hadden wij op ons ritje van iets meer dan een uur gezien, helemaal niets dus ze moeten verplicht doorfietsen…..
Het hotel overigens was van bijna een kopie van het hotel van Vic en Nancy uit Flying Docters. Een oud gebouw met erg veel aparte ruimtes en veel kamers en exact dezelfde inrichting. Overigens was dit keer het ontbijt included en hebben we daar heerlijk van zitten genieten en ons ondertussen zitten afvragen waarom we maar 100 NZD (de kids sliepen en ontbeten gratis) hoefden te betalen.
Vandaag zijn we vanuit Tuatapere via de Scenic Route in de Catlins, een close encounter met 2 zeeleeuwen op het strand en de McDonalds beland in Dunedin. Het is weer weekend dus een cabin was niet meer te krijgen en nu zitten we op een Top 10 camping op een hele mooie grassy site in ons tentje. GJ heeft net wat haringen bijgezet, het waait heel hard en vanwege de kou (graadje of 10) gaan we nu maar naar bed. Morgen wordt er de hele dag regen voorspeld, dus dan hebben we alle tijd om jullie verder bij te praten en de foto’s uit te zoeken.

Vandaag toch weer een kort bericht, want het is al laat en ik wil naar bed! We zijn vandaag, na een kort bezoek aan Queenstown, naar Te Anau gereden, alwaar we weer een leuke cabin aan het meer hebben uitgezocht. We zijn in Te Anau gestopt omdat we een bezoek aan de Glowworm Caves op de agenda hadden staan. Deze attractie was ons aangeraden door een Belgisch gezin dat we waren tegengekomen op de Abel Tasman Track en terecht, zo bleek vandaag! Het bezoek begon met een boottocht van een half uur over Lake Te Anau. In de grotten mag niet gefotografeerd worden, dus ik had mijn camera thuisgelaten. Niet erg slim, zag ik al snel, want de boottocht was erg fotogeniek. Gelukkig kan ik nog wel een impressie geven met de foto’s van mijn iPhone. De resultaten van de camera daarvan vielen mij niet eens tegen. De grotten zelf vielen zeer in de smaak bij de kinderen en trouwens ook bij ons. Stel je een donkere onderaardse gang voor waar een bulderende rivier door stroomt en dan kleine lichtpuntjes tegen het plafond. Aan het einde van die gang stapten we vervolgens in een bootje en waarmee we in het aardedonker door een grot werden gevaren met ontelbare glowworms die boven ons een soort sterrenhemel vormden. Zeer indrukwekkend! Als het weer morgen een beetje mee zit gaan we wandelen bij de Milford sound, dus dat zou weer een paar mooie landschappen moeten opleveren. Morgenavond horen jullie of dat gelukt is!

Gisterennacht begon het te regenen in Franz Josef en het regende zonder onderbreking door tot een uur of elf ‘s ochtends, waarna het alleen nog af en toe regende. De voorgenomen wandeling over de Franz Josef Gletsjer ging dus niet door, maar het werd wel net op tijd droog voor een korte wandeling bij Fox Glacier. Verder hebben we veel autokilometers gemaakt en zijn de dag geëindigd in een cabin bij Arrowtown, vlakbij Queenstown. Zometeen stappen we in de auto om naar Te Anau te rijden. Vanuit daar zullen wellicht wat uitgebreider berichten.