Gisteren zijn we van Taihape voornamelijk via de SH1 naar Wellington gereden, om precies te zijn naar Lower Hutt. Hier wonen Jasper en Kim. Jasper is een oud Plex-IT collega van GJ, die ruim 2 jaar geleden met zijn vriendin naar NZ is vertrokken. Na het fantastische uitzicht vanuit hun huisje te hebben bewonderd, zijn we naar het strand gegaan, waar wij uitgebreid konden bijpraten met Jasper en Kim, terwijl de kinderen zich, na eerst een beetje gebadderd te hebben in het koude water, op het bouwen van een zandkasteel stortten. Het werd net vloed, dus dat was een bouwsel dat continue onderhoud behoefde. Laura was uiteindelijk helemaal zwart van het zand! Als diner hebben we op het strand lekkere pizza van de dichtbij gelegen pizzeria gegeten (behalve Dennis want pizza is vies). Het was al met al een bijzonder geslaagde avond!
De nacht hebben we doorgebracht in een cabin op de top 10 camping in Lower Hutt. We waren eerder gewaarschuwd dat de prijs/kwaliteit verhouding van deze camping beroerd was, maar omdat deze camping wel ideaal ligt ten opzichte van zowel de ferry als het huis van Kim en Jasper, hebben we besloten het er toch maar op te wagen. Uiteindelijk hadden we voor een redelijk bedrag een prima cabin, maar we kunnen ons voorstellen dat mensen die hier met een tent of camper aankomen zwaar ontevreden zijn. De tentplaatsen liggen op een afgeragd grasveld in de zon en de camperplaatsen zijn klein en ongezellig ingericht.
Uiteindelijk bleek de beslissing om hier een cabin te nemen ook om andere redenen een goede beslissing, want vanochtend regende het en met enkele droge perioden tussendoor regent het nu nog steeds. Ook vanavond in Picton zitten we daarom in een cabin. Ditmaal een bijzondere. De cabin heeft maar liefst 9 slaapplaatsen, een aantal zitplekken in de vensterbank en een tafel, een TV, een koelkast, maar geen stromend water. Sanitaire voorzieningen hebben de basic cabins die wij meestal huren sowieso niet, dus je bent wat dat betreft aangewezen op de faciliteiten van de camping.
De overtocht met de ferry stond volledig in het teken van de aardbeving in Christchurch, de meeste mensen zaten de hele overtocht op de boot gekluisterd aan de TV, waarop continue een liveverslag vanuit rampgebied te zien was. Daarnaast waren veel mensen aan het bellen met mensen in de omgeving van Christchurch, of met mensen thuis om te vertellen dat zij niet niet Christchurch waren. Wij hebben daarom ook maar even een berichtje met die strekking geplaatst. De sfeer op de boot was de gehele reis bedrukt en zwaar aangeslagen. In de cabin hebben we de TV ook weer aanstaan op een net dat al de gehele avond verslag doet van de aardbeving. Wat daarbij opvalt is dat de mensen die worden geïnterviewd (allemaal ter plaatse) stuk voor stuk erg nuchter en beheerst op de situatie reageren en concrete adviezen geven aan de mensen in (save your water for drinking) en buiten het rampgebied (stay away). De TV-beelden die je in dit soort gevallen in Nederland ziet, met allerlei inderhaast opgetrommelde “deskundigen” die hun mening geven en daarbij uitgebreid speculeren over hoe dit nou in godsnaam heeft kunnen gebeuren (de overheid heeft gefaald, uiteraard), blijven hier volledig achterwege. Meer over de aardbeving is te lezen op deze blog van een Nederlandse journalist die in Christchurch woont.
Nog enkele foto’s bij dit lange verhaal:
